Jeffrey Jones Biografia, wiek, syn, Deadwood, kariera i filmy

Jeffrey Jones (pełne imię i nazwisko: Jeffrey Duncan Jones) to amerykański aktor charakterystyczny, urodzony we wrześniu 1946 roku. Najbardziej znany jest z ról cesarza Józefa II w Amadeusie (1984), Edwarda R. Rooneya w Wolnym dniu Ferrisa Buellera (1986 ), Charles Deetz w Beetlejuice (1988) i AW Merrick w Deadwood (2004–2006).

Jeffrey Jones Age

Jeffrey Duncan Jones to amerykański aktor charakterystyczny najbardziej znany z ról cesarza Józefa II w Amadeusie, Edwarda R. Rooneya w Wolnym dniu Ferrisa Buellera, Charlesa Deetza w Beetlejuice oraz A. W. Merricka w Deadwood i Deadwood: The Movie.

Urodził się 28 września 1946 roku w Buffalo w stanie Nowy Jork w Stanach Zjednoczonych. Ma 72 lata od 2018 roku.

Jeffrey Jones Family

Jones jest synem Ruth Schooley i Douglas Bennett Jones. Jego matka była historykiem sztuki, która namawiała go do kariery aktorskiej, podczas gdy jego ojciec zmarł w dzieciństwie Jonesa.

Jeden z ankieterów stwierdził, że Jones ceni sobie anonimowość i przyjemność z codziennych zadań, takich jak naprawy domowe, i stwierdził, że nie interesuje go symbol statusu i uwielbienie fanów.

W wywiadzie z 1989 roku Jones wskazał, że większe publiczne uznanie w rzeczywistości utrudnia przechodzenie między rolami i pozwala bohaterowi wysunąć się na pierwszy plan, a aktorowi zniknąć z pola widzenia.

Jeffrey Jones Wczesna kariera

Po ukończeniu Putney School w 1964 roku, Jones zapisał się na Lawrence University jako student medycyny, gdzie jego występy w produkcjach uniwersyteckich zwróciły na niego uwagę Tyrone Guthrie, który zwerbował go do Guthrie Theatre w Minneapolis w stanie Minnesota.

Następnie wyjechał do Londynu w 1969 roku, aby studiować w London Academy of Music and Dramatic Art, a następnie przez trzy lata pracował w Stratford Theatre w Stratford w Ontario.

Jego kariera sceniczna obejmowała ponad 125 przedstawień, poczynając od Guthrie Theatre, następnie w Ameryce Południowej, Kanadzie i Londynie, a ostatecznie w nowojorskim teatrze na Broadwayu, występując z Sigourney Weaver, Christopherem Walkenem, Davidem Bowie i Meryl Streep.

Produkcje obejmowały Cloud 9, A Flea in Her Ear, Romeo and Juliet oraz The Elephant Man. Jego przejście od sceny do filmu rozpoczęło się w 1970 roku.

Jeffrey Jones Wife

Jones był żonaty z nieżyjącym już Lloyem Couttsem (1941–2008), szanowanym kanadyjskim trenerem śpiewu. Para poznała się w Stratford w Ontario, zanim rozpoczęli związek i ostateczne małżeństwo. Z tego małżeństwa Jones ma dorosłego syna o imieniu Julian Coutts.

Jeffrey Jones Son

Syn Jeffreya to Julian Coutts, amerykański aktor urodzony 23 października 1971 roku. Znany jest z roli aktorskiej w The Crucible (1996), Bridge to Terabithia (1985) i Geek Love (2011).

Ładowanie ... Ładowanie ...

Jeffrey Jones Kariera filmowa i telewizyjna

Jones zaczął grać w małych rolach w filmie i telewizji w 1970 roku. W swoich najbardziej znanych rolach cesarza Józefa II w Amadeuszu, Charlesa Deetza w Sok z żuka i Edwarda R. Rooneya w Wolnym dniu Ferrisa Buellera, jego martwa ekspresja i charakterystyczna twarz nadają jego postaciom komiczny charakter poprzez ich reakcje na sytuacje. w którym się znajdują, bardziej niż dowcip w ich scenariuszach.

Profil biograficzny The New York Times mówi o Jonesie: „Chociaż starał się unikać grania tylko złowieszczych ról, imponujący wzrost aktora, wyłupiaste oczy, łatwy uśmieszek i szok rudoblond włosów nadają mu nieco diabelskie rysy które skłoniły do ​​typowania złoczyńców.

Jednak aktor jest również powszechnie szanowany i uważany za dobrodziejstwo, gdziekolwiek się pojawi ”. Profil opisuje jego różne portrety jako „syczącego, kreskówkowego dyrektora liceum” w „Wolnym dniu Ferrisa Buellera”, „dobrodusznego ojca” w Beetlejuice,

„Międzyplanetarny bojownik o wolność” w „Mama i tata Ratują świat”, „zastępca demona” w Stay Tuned, „złe bliźniaki w okularach” w „Out on a Limb” oraz inne postacie w różnych innych rolach.

Praca Jonesa przy produkcji Lucille Lortel Theatre w Cloud 9 została zauważona przez zespół obsady Easy Money (1983), dzięki czemu Jones otrzymał drugoplanową rolę u boku Rodneya Dangerfielda. Przeczytaj także David Eigenberg

który jest deidre Hall obecnie żonaty

Jeffrey Jones Amadeus

Chmura 9 dodatkowo przyciągnęła uwagę reżysera Miloša Formana, który obsadził Jonesa w roli Józefa II, cesarza rzymskiego w Amadeuszu (1984), adaptacji sztuki Petera Shaffera o tym samym tytule.

Krytyk James Berardinelli zauważył, że Jones przedstawił cesarza „jako powierzchownego i skupionego na sobie władcę, który nie potrafi odróżnić wielkiej opery od przeciętnej”.

Vincent Canby z The New York Times pochwalił występ, cytując najbardziej pamiętną kwestię z filmu, kiedy cesarz skarży się na Die Entführung Aus Dem Serail, że „jest zbyt wiele notatek”. Praca Jonesa przyniosła mu nominację do Złotego Globu dla najlepszego aktora drugoplanowego w filmie kinowym.

Jeffrey Jones Wolny dzień Ferrisa Buellera

Występ Jonesa jako Edwarda R. Rooneya w filmie Ferris Bueller’s Day Off (1986) uczynił go ikoną kultury. Rooney, zarozumiały i mający obsesję na punkcie złapania stale wagarującego Ferrisa Buellera, stał się symbolem pompatyczności i autorytarnej nienawiści.

Recenzja The New York Times scharakteryzowała występ Jonesa jako „piękną kreskówkową zaciekłość”, w której jego postać „zostaje podrapana, ugryziona, zaatakowana przez okrutne psy i pokryta błotem podczas ścigania słabszej, ale bardziej przebiegłej ofiary” i za każdym razem wyłania się z posiniaczenia ale niezrażony, wymyślający jakiś nowy (i daremny) plan ”.

Recenzja porównała rolę Jonesa jako podobną do roli Wile'a E. Coyote'a jako postaci, której skazane są na to, że nie będzie w stanie złapać The Road Runner (Ferris Bueller). Jones wyraził zaniepokojenie tym, że zostanie zapamiętany bardziej z tej roli niż z Amadeusa.

Dalej powiedział, odnosząc się do założeń filmu: „Niesamowite w Ferrisie Buellerze jest to, że poproszono nas o współczucie dziecku, którego jedyną skargą w życiu jest to, że jego siostra dostała samochód na urodziny, a on dostał komputer.'

Jeffrey Jones Sok z żuka i Tim Burton

W komedii grozy Beetlejuice (1988) Jones i Catherine O'Hara wcielili się w postać małżeństwa (Charles i Delia Deetz), którzy nieświadomie stali się współwłaścicielami nawiedzonego domu.

Aby podkreślić status tej pary jako nudziarzy, reżyser Tim Burton obsadził Dicka Cavetta i Roberta Gouleta jako ich gości na przyjęciu, podczas którego duchy poprzednich właścicieli sprawiają, że wszyscy śpiewają „Day-O (The Banana Boat Song)” .

Jones ponownie współpracował z Burtonem przy filmach Ed Wood (1994), w których wcielał się w The Amazing Criswell i Sleepy Hollow (1999).

Krótko przed wydaniem Sleepy Hollow, Jones powiedział o Burtonie „Znam Tima już od jakiegoś czasu i naprawdę lubię z nim pracować. Podoba mi się jego wrażliwość i świetnie się bawi ”.

Jeffrey Jones Inne filmy

Jones zagrał Dr. Waltera Jenninga w filmie George'a Lucasa Howard the Duck (1986). Wcielił się w rolę inspektora Lestrade'a w parodii Sherlocka Holmesa Without a Clue (1988).

W Polowaniu na Czerwony Październik (1990) grał byłego dowódcę okrętu podwodnego Skipa Tylera, który identyfikuje układ napędowy Czerwonego Października z Jackiem Ryanem Aleca Baldwina. Pojawił się także jako postać Thomasa Putnama z prawdziwego życia w The Crucible (1996). Jako potentat drzewny Joe Potter Jones był głównym antagonistą komedii Eddiego Murphy'ego, Dr. Dolittle 2 (2001).

Jeffrey Jones Role telewizyjne

Jedna z pierwszych ról telewizyjnych Jonesa zagrała w odcinku krótkotrwałego serialu CBS Sara (1976). Swoją postać złoczyńcy pokazał jako złowrogiego pana Acme (właściciela Acme Toxic Waste) w satyrycznym miniserialu komediowym Fresno (1986), w którym wystąpili Carol Burnett, Charles Grodin i Dabney Coleman.

Dla Disneya, Jones był gospodarzem musicalu D-TV Monster Hits 1987 (jako Magic Mirror), a później zagrał z Tyrą Banks, Kathy Najimy i Kevinem Pollakiem w części fabularnej filmu Walt Disney World ExtraTERRORestrial Alien Encounter, podstawa Tomorrowland od 1995 do 2003 roku.

Występował gościnnie w wielu serialach telewizyjnych, w tym w Amazing Stories, Tales from the Crypt i Batman: The Animated Series. Był gwiazdą innego krótkotrwałego programu CBS: serialu telewizyjnego The People Next Door (1989), w którym grał rysownika, którego wyobraźnia mogła ożywić.

Najbardziej znaną rolą telewizyjną Jonesa jest wydawca gazety A. W. Merrick w uznanym serialu dramatycznym HBO Deadwood (2004–2006). Keith Uhlich z Slant Magazine odniósł się zarówno do Jonesa, jak i do postaci Merricka, jako do „zawsze odpowiednich dodatków” do programu, cytując dalej Merricka jako „świecką duszę”.

Wraz z obsadą zespołu, Jones był nominowany do nagrody Screen Actors Guild Award za wybitną kreację zespołu w serialu dramatycznym.

Jeffrey Jones Późniejsza kariera

Po kłopotach prawnych Jones stawał się coraz mniej aktywny jako performer. Po jego pojawieniu się w komedii golfowej Who’s Your Caddy? (2007) przez kilka lat był nieobecny w filmie i telewizji.

Powrócił z niewymienionym występem jako redaktor Colliera Charlesa Colebaugha w nominowanym do nagrody Emmy oryginalnym filmie HBO Hemingway & Gellhorn (2012), a następnie drugoplanową rolę naukowca Gladstone w niezależnym filmie katastroficznym 10.0 Earthquake (2014).

Jones zagrał fikcyjną wersję siebie w filmie krótkometrażowym 7 Days (2016) i zagrał ponownie rolę A. W. Merricka w Deadwood: The Movie.

W maju 2015 roku Jones powrócił na scenę z przedstawieniem 63 bilionów w New American Theatre w reżyserii Steve'a Zuckermana. Los Angeles Times pochwalił jego portret doradcy finansowego Dicka jako mającego „złowrogi entuzjazm, którego sam Szatan mógłby zazdrościć”.

Od marca 2018 roku Jones wcielił się w schorowanego patriarchę Bradleya w sztuce A. R. Gurneya The Cocktail Hour, wystawianej w Annenberg Theatre w Palm Springs Art Museum.

Jeffrey Jones Życie osobiste

Jones urodził się w Buffalo w stanie Nowy Jork, jako syn Ruth (z domu Schooley) i Douglasa Bennetta Jonesa. Jego matka była historykiem sztuki, która namawiała go do kariery aktorskiej. Jego ojciec zmarł, gdy Jones był niemowlęciem.

Jeden z ankieterów stwierdził, że Jones ceni sobie anonimowość i przyjemność z codziennych zadań, takich jak naprawy domowe, i stwierdził, że nie interesuje go symbol statusu i uwielbienie fanów.

W wywiadzie z 1989 roku Jones wskazał, że większe publiczne uznanie w rzeczywistości utrudnia przechodzenie między rolami i pozwala bohaterowi wysunąć się na pierwszy plan, a aktorowi zniknąć z pola widzenia.

Jones ma jednego syna, aktora Juliana Couttsa, którego matką była Lloy Coutts (1941–2008), kanadyjski trener głosu. Ona i Jones poznali się w Stratford w Ontario.

Jeffrey Jones Kłopoty prawne

W 2002 roku Jones został aresztowany za posiadanie dziecięcej pornografii i oskarżony przez 17-letniego chłopca o namawianie do pozowania do nagich zdjęć.

Nie wniósł sprzeciwu wobec oskarżenia o przestępstwo nagabywania nieletniego, ponieważ oskarżający miał 14 lat, kiedy przestępstwo miało miejsce po raz pierwszy. Jednocześnie oddalono zarzut o wykroczenie posiadania pornografii dziecięcej.

Jego adwokat podkreślił, że nie ma zarzutu niewłaściwego kontaktu fizycznego. Jego kara obejmowała pięć lat w zawieszeniu, doradztwo i wymóg zarejestrowania się jako przestępca seksualny.

Jones został dwukrotnie aresztowany za to, że nie zaktualizował swojego statusu przestępcy seksualnego, najpierw na Florydzie w 2004 roku, a następnie sześć lat później w Kalifornii. W 2006 roku nagrania Jonesa stały się przedmiotem skarg społeczności podczas produkcji Who’s Your Caddy? w Aiken w Południowej Karolinie.

Gdy dowiedzieli się o jego zaangażowaniu, miejscowi nalegali, aby publiczność została ostrzeżona, biorąc pod uwagę, że rodziny były zapraszane do odwiedzenia planu. Wokół wydania Deadwood: The Movie w prasie pojawiły się wzmianki o zbrodni Jonesa.

Jeffrey Jones Deadwood

W filmie Deadwood, Jones gra postać A.W. Merricka, profesjonalnego redaktora Deadwood Pioneer.
Deadwood to amerykański serial telewizyjny western stworzony, wyprodukowany i w dużej mierze napisany przez Davida Milcha.

Emitowany w sieci premium telewizji kablowej HBO od 21 marca 2004 do 27 sierpnia 2006, obejmujący 36 odcinków i trzy sezony.

Jeffrey Jones Artist

Jeffrey Catherine Jones (10 stycznia 1944 - 19 maja 2011) był amerykańskim artystą, którego twórczość jest najbardziej znana od późnych lat 60. XX wieku. Jones dostarczył ponad 150 okładek wielu różnych typów książek do 1976 roku, a także zapuścił się w sztukę piękną w tym czasie i po tym czasie.

Artysta fantasy Frank Frazetta nazwał Jonesa „największym żyjącym malarzem”. Chociaż Jones po raz pierwszy zyskała sławę jako po prostu Jeff Jones i przez pewien czas żyła jako mężczyzna, później zmieniła imię i została prawnie uznana za kobietę.

Wczesne życie
Jeffrey Durwood Jones urodził się i wychował w Atlancie w stanie Georgia. Jako dziecko jej ojciec służył w wojsku za granicą. Ukończyła Georgia State College w 1967 roku na wydziale geologii, żywo interesowała się sztuką i podziwiała prace Johannesa Vermeera, Giovanniego Battisty Tiepolo i Rembrandta.

Kariera
Jones przeniósł się do Nowego Jorku, aby rozpocząć karierę artystyczną, i szybko znalazł strony z komiksami rysunkowymi dla King Comics, Gold Key Comics, Creepy, Eerie i Vampirella, a także Wally Wood’s Witzend.

Malowała okładki książek, w tym wydań Ace'a w miękkiej oprawie serii Fritz Leiber’s Fafhrd and Grey Mouser oraz Postmarked the Stars, The Zero Stone, Uncharted Stars Andrea Nortona i wielu innych. We wczesnych latach siedemdziesiątych Jones dostarczał także ilustracje do filmu Fantastyczny Ted White'a.

Narysowała wiele okładek i opowiadań dla różnych wydawców komiksów, w tym DC Comics, Skywald Publications i Warren, ale generalnie unikała gatunku superbohaterów.

Studio
W wydaniach „National Lampoon” z lat 1972–1975 Jones miał całostronicowy pasek zatytułowany Idyl. W latach 1975–1979 miejsce do pracy w dzielnicy Chelsea na Manhattanie było dzielone z Berniem Wrightsonem, Barrym Windsorem-Smithem i Michaelem Kalutą, wspólnie nazywając Studio. Dragon’s Dream wyprodukował tom swojej pracy w 1979 roku.

Dziennikarz branżowy Tom Spurgeon skomentował szersze znaczenie i wpływ The Studio w swoim nekrologu Jonesa w The Comics Reporter:

Dziedzictwo tak wielkiego talentu, wykonującego wspólnie bardzo dobrą robotę w momencie niemal monolitycznego i poniżającego wpływu korporacji na rodzaj sztuki, którą chcieli robić, zapewniło Studio dziedzictwo, które może być przyjęte nawet przez tych, którzy tego nie zrobili. szczególnie troszczy się o twórczość artystów.

Pomysł dedykowanego miejsca pracy, które pozwoliłoby wywierać przymusowy wpływ na jednego artystę na drugiego, od tamtej pory został przeniesiony do prawie wszystkich zbiorowych inicjatyw rysowników.

We wczesnych latach osiemdziesiątych miała cykliczny występ w Heavy Metal zatytułowany I'm Age. Rysownicy Walter Simonson i J. D. King powiedzieli, że w tamtym czasie Jones coraz bardziej interesował się ekspresjonizmem i później nie zajmował się tak ściśle komiksem.

Jeffrey Jones Howard The Duck

Howard the Duck to amerykański film komediowy z 1986 roku wyreżyserowany przez Willarda Huycka z Leą Thompson, Jeffreyem Jonesem i Timem Robbinsem w rolach głównych. Jest oparty na komiksie Marvela o tym samym tytule. Film został wyprodukowany przez Glorię Katz i napisany przez Huycka i Katza, a producentem wykonawczym był George Lucas.

W filmie Jones wciela się w postać dr Waltera Jenninga, który zostaje opętany przez formę życia z odległego regionu kosmosu.

Jeffrey Jones Amadeus

Miloš Forman obsadził Jonesa jako Józefa II, cesarza rzymskiego w Amadeuszu (1984), adaptacji sztuki Petera Shaffera o tym samym tytule. To było po obejrzeniu jego pracy w produkcji Lucille Lortel Theatre z Cloud 9.

Jones przedstawił cesarza jako powierzchownego i pochłoniętego sobą władcę, który nie potrafił odróżnić wielkiej opery od przeciętnej. Zauważył to krytyk James Berardinelli.

Vincent Canby z The New York Times pochwalił występ, cytując najbardziej pamiętną kwestię z filmu, kiedy cesarz skarży się na Die Entführung Aus Dem Serail, że „jest zbyt wiele notatek”. Praca Jonesa przyniosła mu nominację do Złotego Globu dla najlepszego aktora drugoplanowego w filmie kinowym.

Jeffrey Jones The Crucible

W sztuce Tygiel Arthura Millera Thomas Putnam (w tej roli Jeffrey Jones) jest żonaty z Ann Putnam i razem mają córkę, Ruth Putnam, która cierpi na ciężką chorobę podobną do tej z Betty Parris.

Stracili siedmioro dzieci przy porodzie i jako przyczynę ich nieszczęścia wskazali czary. Pojawia się w Akcie 1 i jest widoczny w Akcie 3. Thomas przekręca wielebnego Parrisa, by stanął po swojej stronie, zachęcając go, by zobaczył, że to czary doprowadzają Salem do szaleństwa.

Wykorzystuje próby, aby zdobyć ziemię innych wieśniaków, takich jak Giles Corey. Giles prowadzi później Thomasa do sądu w tej sprawie.

Jeffrey J.te wywiad