Biografia Rocky'ego De La Fuente, wiek, wartość netto, biznesmen, kampanie, wybory, wybory prezydenckie
Biografia Rocky'ego De La Fuente
Rocky De La Fuente (Roque „Rocky” De La Fuente) to amerykański biznesmen i wieloletni kandydat urodzony 10 października, 1954 w San Diego w Kalifornii był nominowany zarówno przez Partię Reform, jak i samodzielnie utworzoną Amerykańską Partię Delta na prezydenta Stanów Zjednoczonych w wyborach w 2016 roku.
W tym samym roku był nieudanym kandydatem w nominacji Demokratów na senatora Stanów Zjednoczonych i nominacji Demokratów na prezydenta.
Rocky De La Fuente Age
Rocky De La Fuente urodził się 10 października 1954 r. (W 2018 ma 64 lata)
Wynagrodzenie Rocky'ego De La Fuente
Rocky De La Fuente zarabia 40 000 dolarów.
Wartość netto Rocky'ego De La Fuente
Rocky De La Fuente ma szacunkową wartość netto 149,3 miliona dolarów.
Rodzina Rocky De La Fuente
Rocky De La Fuente urodził się jako syn Roque Antonio De La Fuente Alexander (ojciec) i Bertha Guerra Yzaguirre (matka). Jego rodzice wychowali się w Meksyku, a później w San Diego i Anaheim w Kalifornii w USA.
Rocky De La Fuente Education
Rocky De La Fuente jest absolwentem Akademii Wojskowej św. Katarzyny w Anaheim w Kalifornii. Wstąpił do Instituto Patria National Autonomous University of Mexico, gdzie uzyskał tytuł licencjata. w fizyce i matematyce. Później dołączył do Anahuac University w Mexico City, gdzie studiował rachunkowość i administrację biznesową.
Rocky De La Fuente Biznesmen
Jest właścicielem firm i nieruchomości na Dominikanie, Meksyku, Stanach Zjednoczonych i Urugwaju. W latach 1976-1990 nabył 28 marek samochodowych od Alfa Romeo, American Motors Corporation, Audi, Cadillac, Chrysler, Daihatsu, Dodge, GMC, Honda i innych. Otworzył także trzy banki, pomagał w mieszkaniach w Los Angeles i Lemon Grove oraz jedenaście punktów wymiany walut w Stanach Zjednoczonych i Meksyku. W 2004 roku Federalna Korporacja Ubezpieczeń Depozytów wydała mu nakaz zakazujący uczestnictwa w instytucji ubezpieczonej przez FDIC.
Odwołał się do dziewiątego obwodu odwróconego w połowie, aby doradzić FDIC ponowne rozważenie wyroku, stwierdzając, że „wykorzystanie przez De La Fuente [First International Bank] jako jego osobistej skarbonki było szokującym lekceważeniem zdrowych praktyk bankowych i prawa ze szkodą dla deponentów, akcjonariuszy i opinię publiczną. Niemniej jednak zwracamy się z tą sprawą do Zarządu, aby w świetle tego zarządzenia rozważył, czy ta nadzwyczajna sankcja jest nadal zasłużona.
W listopadzie 2015 r. Wraz z miastem San Diego zawarł ugodę trwającą dziesięciolecia i długi spór prawny dotyczący kwestii użytkowania gruntów dotyczących obszaru o powierzchni 312 akrów, który rozwija w Otay Mesa. Założył Amerykańską Partię Delta jako narzędzie do kontynuowania swojej kampanii w wyborach powszechnych jako kandydat trzeciej partii. Został nominowany na prezydenta partii. Jego kolegą biegającym był Michael Steinberg z Florydy.
Kampanie Rocky De La Fuente
De La Fuente zgłosił swoją kandydaturę na prezydenta Stanów Zjednoczonych w Federalnej Komisji Wyborczej jako demokrata. Przedstawił się jako postępowy Demokrata. Powiedział, że zainspirował go do startu po niezadowoleniu z listy kandydatów, zwłaszcza Donalda Trumpa, którego oskarżył o alienację dużej części populacji. Jeśli chodzi o imigrację, popierał ścieżkę do obywatelstwa i był przeciwko murowi zaproponowanemu przez Donald Trump .
Następnie powiedział, że powodem, dla którego zdecydował się ubiegać o nominację Demokratów, a nie Republikanów, jest to, że miał nadzieję, iż mniejsza liczba kandydatów Partii Demokratów ułatwi mu wyróżnienie się.Partia Republikańska miała 17 kandydatów, ponad trzykrotną liczbę głównych kandydatów ubiegających się o nominację Demokratów. Poniżej znajduje się tabela wyników prawyborów, w których rywalizował De La Fuente podczas prawyborów Demokratów. Łączną liczbę głosów, które otrzymał De La Fuente, można znaleźć w Głosy kolumna. Ranking, w jakim De La Fuente znalazł się wśród kandydatów / opcji do głosowania, można znaleźć w Miejsce kolumna.
Ładowanie ... Ładowanie ...Podczas swojej kampanii o nominację Demokratów nie był zapraszany na żadne fora i debaty Partii Demokratycznej. Nie zakwalifikował się również do żadnej z debat prezydenckich sponsorowanych przez Komisję ds. Debat Prezydenckich. De La Fuente został jednak zaproszony i wziął udział w debacie o wyborach wolnych i równych w 2016 r.
Kampania prezydencka 2016
Rocky De La Fuente startował w kampanii prezydenckiej w wyborach w 2016 roku. Następnie starał się o nominację Partii Demokratycznej podczas prawyborów prezydenckich. Jego kampanie nie wygrały ani jednego głównego delegata na Narodowej Konwencji Demokratów w 2016 roku. Założył Amerykańską Partię Delta i kandydował jako kandydat do tej partii wraz ze swoim kandydatem na prezydenta, Michaelem Steinbergiem. które miały dostęp do głosowania na Florydzie, Kentucky, Luizjanie, Minnesocie i Mississippi.
Ostatecznie otrzymał ponad 33 136 głosów w wyborach powszechnych, co daje mu 0,02% ogólnej liczby głosów powszechnych. Nie udało mu się zdobyć żadnych głosów wyborczych. W powszechnym głosowaniu zajął ósme miejsce w klasyfikacji generalnej, za Hillary Clinton z Partii Demokratycznej, Donaldem Trumpem z Partii Republikańskiej, Garym Johnsonem z Partii Libertariańskiej, Jill Stein z Partii Zielonych, niezależnym Evanem McMullinem, Darrell Castle z Partii Konstytucyjnej oraz Partią Socjalizmu i Wyzwolenia. Gloria LaRiva.
9 maja 2017 r. On i Stein oddalili pozew przeciwko Stanowi Oklahoma. Przedmiotem pozwu były wysokie wymagania stanu dotyczące petycji, ale zostały one oddalone po tym, jak Oklahoma złagodziła ich wymagania. W lutym 2018 roku wygrał jeszcze dwie sprawy sądowe, nieco łagodząc wymagania dotyczące dostępu do kart do głosowania w Wirginii i Waszyngtonie.
8 sierpnia 2016 roku został nominowany na prezydenta Partii Reform. Uzyskał dostęp do 147 głosów wyborczych w 20 stanach (Alaska, Kolorado, Floryda, Idaho, Iowa, Kentucky, Minnesota, Mississippi, Montana, Nevada, New Hampshire, New Jersey, Nowy Meksyk, Północna Dakota, Rhode Island, Tennessee, Utah, Vermont, Wisconsin i Wyoming). Zakwalifikował się jako kandydat do wpisu w Arizonie, Kalifornii, Delaware, Indianie, Maryland, Nebrasce, Nowym Jorku, Waszyngtonie i Zachodniej Wirginii.
Kampania Senatu 2016
W dniu 20 czerwca 2016 r. Zapłacił 10440 $, aby zakwalifikować się do kandydowania do kandydatury Demokratów w wyborach do Senatu 2016 na Florydzie, kandydata Demokratów na miejsce w Senacie został zajęty przez republikanina Marco Rubio. O nominację rywalizował z Patrickiem Murphym, Alanem Graysonem, Pam Keith i Reginaldem Lusterem. Murphy zdobył nominację; zajął czwarte miejsce na pięciu kandydatów, otrzymując 60 606 głosów (5,38% ogólnej liczby głosów).
Kampania burmistrza Nowego Jorku w 2017 roku
Pobiegł na burmistrza Nowego Jorku w wyborach burmistrza 2017. Po ogłoszeniu zamiaru wzięcia udziału w wyścigu, De La Fuente stwierdził, że dane z prywatnych sondaży pokazują, że pokonał republikańskich kandydatów, Paula Masseya i Michela Faulknera. Jego kandydatura miała problemy z brakiem rezydencji. 28 marca wziął udział w debacie zorganizowanej przez Partię Reform stanu Nowy Jork (która nie jest powiązana z Partią Reform Stanów Zjednoczonych Ameryki) wraz z pięcioma innymi kandydatami na burmistrzów (Kevin Coenen, Mike Tolkin, niezależny Bo Dietl, Demokratyczny pretendent Sal Albanese i Republikanin Faulkner).
Powiedział, że głównym tematem jego kampanii jest bezdomność i tanie mieszkania. Podczas swojej kampanii otrzymał 600 000 dolarów z pożyczek na kampanię i Rady Finansów kampanii w Nowym Jorku. Na dzień 31 lipca oznaczało to, że jego kampania otrzymała drugą co do wielkości kwotę spośród wszystkich kampanii w wyścigu na burmistrza w 2017 roku, za samym Paulem Masseyem, który otrzymał 1 610 000 $. Po zawieszeniu kampanii Michela Faulknera i Paula Masseya był jedynym pozostałym przeciwnikiem Nicole Malliotakis w Republikańskiej Primary.
Jednak dwóch zwolenników Malliotakis, z błogosławieństwem jej kampanii, złożyło zastrzeżenia do podpisów pod jego petycją do głosowania. Twierdzili, że sfałszowano setki podpisów De La Fuente. 1 sierpnia nowojorska komisja wyborcza wydała orzeczenie przeciwko De La Fuente i na korzyść zwolenników Malliotakisa (Bryan Jung i James Thompson), skutecznie kończąc w ten sposób jego kandydaturę do nominacji republikańskiej i pozostawiając Malliotakisa bez sprzeciwu wobec nominacji.
Kampanie Senatu 2018
W dniu 26 lutego 2018 r. Złożył wniosek o kandydowanie do Senatu 2018 w Kalifornii w ramach Partii Republikańskiej, aby wysadzić urzędującą Dianne Feinstein, ale nie udało mu się w prawyborach 5 czerwca. Zajmował dziewiąte miejsce z 35. pola, zdobywając 135109 głosów na 2%. W systemie prawyborów, w którym tylko dwaj najlepsi dotarli do ostatniego głosowania, zakończyło to jego kandydaturę. 8 sierpnia jego kandydatura na senatora Stanów Zjednoczonych ze stanu Waszyngton dobiegła końca w jawnej prawyborach.
Stracił także prawybory w Wyoming, Hawajach, Minnesocie, Vermont, Florydzie, Delaware i Rhode Island. Jego publikacje promocyjne mówiły, że wybrał bieganie w tak wielu miejscach, „aby udowodnić, jak absurdalny stał się proces wyborczy”, chociaż niektórzy komentatorzy wyrażają wątpliwości co do tego wyjaśnienia. Washington Post zauważył, że zarówno na Hawajach, jak i w Vermoncie zebrał tyle głosów, że teoretycznie mógł zmienić wybory, tak jakby te same głosy zostały zamiast tego przekierowane na kandydata z drugiego miejsca, ten kandydat wygrałby. Jim Camden, felietonista The Columbian, napisał, że „w tegorocznych prawyborach […] jasne jest, że największym przegranym był Rocky De La Fuente”.
Kampania prezydencka 2020
W styczniu 2017 roku oświadczył w sądzie, że ponownie stara się o nominację Partii Demokratycznej w wyborach prezydenckich w 2020 roku. Ponownie potwierdził plany ubiegania się o stanowisko prezydenta po niepowodzeniach wyborczych w 2018 roku, tym razem mówiąc, że będzie ubiegał się o nominację republikanów.
Wybory Rocky'ego De La Fuente
otrzymał w wyborach powszechnych 33136 głosów, co daje mu 0,02% ogólnej liczby głosów powszechnych. Nie udało mu się zdobyć żadnych głosów wyborczych. W powszechnym głosowaniu De La Fuente zajął ósme miejsce, za Partią Demokratyczną Hillary Clinton Partii Republikańskiej Donald Trump , Partii Libertariańskiej Gary Johnson , Partii Zielonych Jill Stein , niezależny Evan McMullin z Partii Konstytucyjnej Zamek Darrell oraz Gloria La Riva z Partii Socjalizmu i Wyzwolenia. Otrzymał więcej głosów niż jakikolwiek kandydat na prezydenta Partii Reform od tamtej pory Ralph Nader Kampanii 2004.
Historia wyborów Rocky'ego De La Fuente
2016 Demokratyczne prawybory prezydenckie | ||
Kandydat | Głosy | % |
| Hillary Clinton | 16,917,853 | 55.23 |
| Bernie Sanders | 13,210,550 | 43.13 |
| Martin O’Malley | 110,423 | 0.36 |
| Niezaangażowany | 101,481 | 0.33 |
| Rocky De La Fuente | 67,468 | 0,22 |
| Bez preferencji | 50,990 | 0,17 |
| rozpraszanie | 48,576 | 0.16 |
| Willie Wilson | 25,796 | 0,08 |
| Paul T. Farrell Jr. | 21,694 | 0,07 |
| Keith Russell Judd | 20,305 | 0,07 |
| Michael Steinberg | 20,126 steve fleischmann erin moran | 0,07 |
| Henry Hewes | 11,062 | 0,04 |
| John Wolfe Jr. | 7,369 | 0,02 |
| Star Locke | 5,202 | 0,02 |
| Steve Burke | 4,893 | 0,02 |
| Lawrence „Larry Joe” Cohen | 2,407 | 0,01 |
| Calvis L. Hawes | 2,017 | 0,01 |
| James Valentine | 1,726 | 0,01 |
| Bez przeszkód delegowanie | 1,488 | 0,00 |
| Jon Adams | 486 | 0,00 |
| Vermin Supreme | 268 | 0,00 |
| Mark Stewart | 236 | 0,00 |
| David John Thistle | 226 | 0,00 |
| Graham Schwass | 143 | 0,00 |
| Lloyd Thomas Kelso | 46 | 0,00 |
| Mark Stewart Greenstein | 41 | 0,00 |
| Eric Elbot | 36 | 0,00 |
| William D. French | 29 | 0,00 |
| Edward T. O'Donnell Jr. | 26 | 0,00 |
| David Formhals (wpis) | 25 | 0,00 |
| Robert Lovitt | 22 | 0,00 |
| William H. McGaughey Jr. | 19 | 0,00 |
| Edward Sonnino | 17 | 0,00 |
| Steven Roy Lipscomb | piętnaście | 0,00 |
| Sam Sloan | piętnaście | 0,00 |
| Brock C. Hutton | 14 ana kasparian christian lopez | 0,00 |
| Andrew Daniel „Andy” Basiago (wpis) | 13 | 0,00 |
| Raymond michael moroz | 8 | 0,00 |
| Richard Lyons Weil | 8 | 0,00 |
| Ignació León Nuñez (wpis) | 6 | 0,00 |
| Willie Felix Carter (zapis) | 3 | 0,00 |
| Brian James O’Neill, II (wpis) | dwa | 0,00 |
| Doug Terry (wpis) | 1 | 0,00 |
| Kevin Michael Moreau (wpis) | 0 | 0,00 |
| Całkowity | 30,633,131 | 100,00 |
Wybory prezydenckie w Rocky De La Fuente
Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 2016 r | ||||||
Kandydat na prezydenta | Przyjęcie | Popularny głos | Głosowanie wyborcze | Kandydat na wiceprezydenta | ||
Liczyć | Odsetek | Przewidywane | obecny | |||
| Donald Trump | Republikański | 62,984,828 | 45.93 | 306 | 304 | Mike Pence |
| Hillary Clinton | Demokratyczny | 65,853,514 | 48.02 | 232 | 227 | Tim Kaine |
| Gary Johnson | Libertarianin | 4,489,235 | 3.27 | 0 | 0 | Bill Weld |
| Jill Stein | Zielony | 1,457,226 | 1,06% | 0 | 0 | Ajamu Baraka | |
| Evan McMullin | (Niezależny) | 732,273 | 0,53% | 0 | 0 | Mindy Finn |
| Zamek Darrell | Partia Konstytucji | 203,091 | 0,15% ” | 0 | 0 co się stało z denise milani | Scott Bradley |
| Gloria La Riva | Socjalizm i wyzwolenie | 74,405 | 0,05% | 0 | 0 | Eugene Puryear |
| Rocky De La Fuente | Amerykańska delta i reforma | 33,136 | 0,02 | 0 | 0 | Michael Steinberg |
| Inny | 1,297,332 | 0.93 | 0 | 7 | Inny | |
| Całkowity | 137,125,040 | 100,00 | 538 | 538 | Całkowity | |
Prawybory Rocky De La Fuente i wyniki Caucus
Prawybory i wyniki klubu | |||||
Data | Zawody | Głosy | Procent | Miejsce | |
| 9 lutego | Podstawowy New Hampshire | 96 | 0,04% | 8 z 28 | |
| 1 marca | Alabama podstawowy | 818 | 0,20% | 4 | |
| Klub Samoa Amerykańskiego | 14 | 5,91% | 3 | ||
| Arkansas podstawowy | 1,684 | 0,76% | 6th | ||
| Podstawowy Massachusetts | 1,545 | 0,13% | 4 | ||
| 53 | 0,03% | 4 | |||
| Oklahoma podstawowy | 2,485 | 0,74% | 7th | ||
| 8,429 | 0,59% | 3 z 8 | |||
| 1–8 marca | Demokraci za granicą podstawowy | 6 | 0,02% | 4 | |
| 2 marca | Vermont podstawowy | 94 | 0,06% | 4 | |
| Podstawowa Luizjana | 1,341 | 0,43% | 8 z 10 | ||
| 8 marca | Michigan podstawowy | 870 | 0,07% | 4 | |
| Mississippi podstawowy | 481 | 0,21% | 5 | ||
| 15 Marca | Illinois podstawowe | 1,802 | 0,09% | 6th | |
| Missouri podstawowy | 3. 4. 5 | 0,05% | 6 z 9 | ||
| Podstawowa w Karolinie Północnej | 3 376 | 0,30% | 4 | ||
| Ohio podstawowy | 9,402 | 0,76% | 3 | ||
| 22 marca | Arizona podstawowy | 2,797 | 0,60% | 4 z 6 | |
| 4 | 0,02% | 3 | |||
| 22 | 0,03% | 3 | |||
| 26 marca | Klub Alaski | 1 | 0,01% | 3 | |
| Klub Hawajski | 12 | 0,04% | 3 | ||
| 5 kwietnia | Wisconsin pierwotny A. | 18 | 0,00% | 4 | |
| 26 kwietnia | Connecticut podstawowy | 960 | 0,29% | 3 | |
| Podstawowy w Delaware | 1,024 | 1,09% | 3 | ||
| Maryland podstawowy | 3,582 | 0,39% | 3 | ||
| Podstawowa w Pensylwanii | 14,439 | 0,86% | 3 | ||
| Rhode Island podstawowy | 145 | 0,12% | 4 | ||
| 10 maja | Podstawowa wersja Wirginia Zachodnia | 1010 | 0,40% | 6th | |
| Kentucky podstawowy | 1,594 | 0,35% | 4 | ||
| Klub Puerto Rico | 391 | 0,44% | 3 | ||
| 7 czerwca | Szkoła podstawowa w Kalifornii | 8,453 | 0,16% | 5 z 7 | |
| 14 czerwca | D.C. pierwotny | 213 | 0,22% | 3 | |
| Całkowity | 67,457 | 0,22% | 3 z 33 | ||
Prawybory Senatu Rocky De La Fuente 2018
Stan | Typ podstawowy | Data | Miejsce | % | Zwycięzca (y) |
| Kalifornia | Koc bezstronny | 5 czerwca | 9 z 35 | 2.1 | Dianne Feinstein, Kevin de León |
| Waszyngton | Koc bezstronny | 8 sierpnia | 21 z 29 | 0.34 | Maria Cantwell, Susan Hutchison |
| Hawaje | Republikański | 11 sierpnia | 5 z 8 | 9.4 | Ron Curtis |
| Minnesota | Republikański | 14 sierpnia | 4 z 4 | 5.9 | Jim Newberger |
| Vermont | Republikański | 14 sierpnia | 4 z 4 | 2.9 | Brooke Paige |
| Wyoming | Republikański | 21 sierpnia | 5 z 6 | 1.1 | John Barrasso |
| Floryda | Republikański | 28 sierpnia | 2 z 2 | 11.4 | Rick Scott |
| Delaware | Republikański | 6 września | 3 z 3 | 5.3 | Robert Arlett |
| Rhode Island | Republikański | 12 września | 2 z 2 |
Rocky De La Fuente na Facebooku
Rocky De La Fuente na Twitterze
Rocky De La Fuente na Instagramie
Zobacz ten post na Instagramie
Rocky De La Fuente Wywiad na Youtube